Pagina's

zondag 14 december 2014

Zondag



Haken in de auto aan mijn
omslagdoek.
Op weg naar Soesterberg waar
dit weekend het Nationaal Militair Museum
werd geopend.

Oudste dochter verzorgde daar voor
het bedrijf waar haar vriend werkt
verschillende outdooractiviteiten.
Manlief is altijd erg geinteresseerd
geweest in de 1e en 2e wereldoorlog.
Dus stapten wij in de auto
en zagen veel.


Een ruimte voor bezinning, verstopt
midden in het museum.
Oorlogsbeelden geprojecteerd
op een reusachtige bol.
Daaromheen
bollen die van kleur veranderen.
Hele grote stenen op de grond
waar je op kan zitten.
Mooie muziek.
Helaas nog
altijd oorlog
ergens
op de
wereld.

2 opmerkingen:

  1. Ziet er een heel interessant museum uit om te gaan bezoeken. Ben gelijk even op internet gaan kijken naar nog meer info en foto's. Alvast bedankt om dit met ons te delen.
    Nog een fijne avond, grts Tinne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Supermooi haaksteekje in een heerlijke kleur.

    Verder erg bedankt voor je creatieve inbreng in het bloggersverhaal:
    Giraf krabbelde overeind en vroeg Olifant ten huwelijk. Ze wonen nu in een groot huis met een heel hoog plafond in het eikenbos en houden een stuk of 10 Limousin-koeien in de tuin. Van de melk maken ze lekkere kaasjes die ze verkopen op de markt. Ze adopteerden een poes en een kater uit het asiel en hebben het heel fijn.

    Olifant is nog steeds zeer gelukkig met Giraf, hoewel zij af en toe tussendoor toch ook eens naar één van die 10 Limousinkes lonkt....

    So they got married and travelled all around the world. And everywhere they came, they spread their love, like a beaming star so bright, it blinded all the evil in the world...
    ....maar giraf kon het toch niet laten om te blijven lonken naar die prachtige, gladbruinigvellige stoere Limousinkes. Ze dacht -ten onrechte trouwens- dat olifantman het toch niet zou merken als ze dit een beetje vanuit de hoogte deed.
    En het verhaal van haar dat zij bij de geboorte die loensende blik had meegekregen, daar trapte hij ook niet meer in. Overal ter wereld waar ze een Limousinke in haar vizier kreeg en geloof me, als giraf is dat al een hele prestatie, boog ze haar nek om beter te kunnen zien.
    Tot op een dag "De Limousinkes mompelden onder mekaar... heb je die dikkerd van hiernaast gezien? Dat is durven, zo te lonken naar koeien van onze stand... Wat haalt die zich wel niet in haar hoofd?" En ze draaiden zich met hun kont naar Olifant... Ontgoocheld droop Olifant af... maar... wat voor iets stond daar nu naast de wei...? Een Tijfijn? Hier in Hasselt?... Olifant knipperde met haar ogen en keek nog eens goed...
    Oooooooh , een Tijfijn, ze dacht dat die uitgestorven waren , maar nu stond er één in lijvende lijve voor haar en sprak met ronkende stem: "lieve Olifant, ik vind je echt wel lekker , maar in mijn kleine Tiifijnenboomhut, past jouw weelderige lijf net niet.
    Olifant is gesignaleerd op het spreekuur van Narwal, de plastisch chirurg..... Maar wat gaat er gebeuren??
    Wil ze een liposuctie? Een heftige transgender operatie? Een langere nek?
    Wát een cliffhanger

    BeantwoordenVerwijderen