In tijden van COVID-19 - Corona

Ik naaide een mondkapje of mondmasker.

Het patroon van Knip vond ik op internet.

Nooit gedacht dat ik eens zoiets zou naaien,

laat staan er eentje te dragen.

Het is een probeersel, want jongste dochter zal

weer met het OV moeten reizen. Ooit.......

Haar studie is een online studie geworden.

Alle contacten gaan via de computer;

scriptie, colleges, afspraken,

alles online, via Teams of Zoom.

Ik vind ze dapper, de jongeren, in deze tijd!

Ook ons leven veranderde.

Ik werkte thuis

(voordeel, een zelfgemaakt appelflapje erbij).

We werden ziek, al in het begin.

Griep, corona?

Geen idee?

Geen contact, thuis blijven,

boodschappen werden aan de deur bezorgd.

En knapten gelukkig weer op.

We vierden met het gezin

de verjaardag van zoonlief

in de tuin op 1,5 meter afstand.

Zien jullie Tijger binnen voor het raam.

Hij verdedigde zijn territorium

en was niet blij met de hond van

oudste dochter in de tuin.

We bakten............

en maakten hartige taarten............

verstuurden kaarten............

en bakten nog veel meer...........

en we wandelen,

nog nooit zoveel gewandeld,

rechtsom of linksom,

over de dijk en

onderlangs weer terug,

want frisse lucht en beweging zijn goed.

(zien jullie kasteel Loevestein aan de overkant van de Waal)

ALLES IS ANDERS

Op 28 februari van dit jaar

(nog maar zo kort geleden)

bezochten we Zwolle.

We maakte een stadswandeling,

slenterden langdurig door

Waanders in de Broeren,

gingen uit eten, keken naar al

het moois in Museum de Fundatie.

We gniffelden,

toen we de rekening

van het hotel betaalden,

om de enorme fles desinfecterend middel

die op de balie stond.

Nietsvermoedend

wat ons en de rest van de wereld

te wachten stond.

*****

***

*